امروز اگر خداوند توفیق دهد می خواهم شروع کنم به نگاشتن ویژه نامه راهیان نور :

مقدمه :

«بسم رب الشهداء والصدیقین»

شهداء در قهقهه ی مستانه شان ودر شادی وصولشان عند ربهم یرزقونند.

به شما می گویم ، به شما که خاک سنگر نخورده اید ، شما که تیر و ترکش ندیده اید ، به شما می گویم .

در جلسه ای که در رابطه با اولین یادواره تقسیم کار می کردند ، من با ذوق وشوق عجیبی امر تهیه خاطرات شهداء را به عهده گرفتم ، در ابتدا با علی صحبت کردم واز او خواستم که مرا همراهی کند ، او هم با دل وجان پذیرفت ، قرار ملاقاتها را یکی پس از دیگری با خانواده ی معظم شهداء تنظیم می نمودیم. تا برای تهیه خاطرات به آنها سرکشی نماییم . اما این را می خواهم شما بدانید و آگاه شوید ‍؛ با فرمانده حوزه مقاومت بسیج چترود که خود یک بسیجی به تمام معناست و بوی جبهه رابه همراه دارد ، کسی که در قافله وکاروان شهدای این خطه بوده و خود نیز حکایتگر هر خاطره ای از شهداست . گروه تهیه وتنظیم خاطرات راهیان نور را تشکیل دادیم ، در ابتدا امر خیلی برایم طبیعی جلوه می نمود ، ولی هرگاه که با حاجی پا به منازل شهیدان والا مقام می گذاشتیم چیزی مرا منقلب ودگرگون می ساخت و آن چیزی نبود جز اینکه من حضور شهیدان مربوط به هر خانواده را درآن جمع احساس می کردم .

وقتی حاجی را می دیدم که چه مهربان ودلسوز در کنار پدر ومادر شهید می نشست وبا آنها گرم گفتگو می شد ، با خود می اندیشیدم : اوکیست ؟!

او کسی است که ، خود با آب و خاک جبهه آشناست !، او به چشم خود نظاره گر در خون غلتیدن همرزمان ودوستانش بوده است .

هر گاه این جمع عاشقانه وعارفانه را نظاره می کردم ، و هنگامیکه خاطرات شهیدان را از زبان خانواده ی معظم شهید که همراه با ترنم اشکهایی بر شیارها وچین وشکن گونه ها یشان که از غم دوری و غربت جگر گوشه شان بوجود آمده ، می غلتید را می شنیدم به یاد این جمله عظین می افتادم : ما بعد از شهداء چه کردیم ؟! آیا راه آنها را ادامه دادیم ؟! آیا از خونی که در کنار درخت اسلام جاری نمودند ، دفاع کردیم؟! آیا هیچوقت به خانواده ی آنها سرکشی نموده ایم تا غم از دست دادن عزیزشان را کاهش دهیم ؟1

هنگامی که از ایمان محکم واز شب زنده داری آنها می شنیدم ، تازه پی می بردم که آنها چه انسانهای وارسته ای بودند ! آری آنها حقشان بود که به بالاترین درجه یعنی شهادت برسند . قصد من از این مقدمه سرزنش کسی ویا تعریف وتمجید از شخص خاصی نبود ، بلکه از شما می خواهم این ویژه نامه را به دقت مطالعه نمایید ، شهیدان را بشناسید و بشناسانید وادامه دهنده ی راهشان باشید ، شما که در سنگر علم وقلم جهاد می کنید ، بدانید که شهیدان زنده اند و نظاره گر و شاهد اعمال ما می باشند .

در پایان امید آن داریم که در آن دنیا مورد شفاعت شهیدانمان قرار گیریم نه مورد عتاب آنان! «انشاءالله...»

والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته

ومن الله التوفیق

یاد امام گرامی ، سایه مقام معظم رهبری مستدام باد

سبحانی فرد

مردادماه 82 

منتظر خاطرات راهیان نور باشید .

یاعلی مدد