برای عبور از چرک شب و رسیدن به به تقدس صبح ، تنها هجرتی بارانی لازم است .

پس صبر داشته باش ، صبر !

حرکت هستی بر پایه تضادهاست . اگر روزی شر از گستره زیستن رخت بربندد ، خوبی نیز نهان می گردد . زشتی و پاکی تا در کنار هم نباشند گیتی معنا نمی گیرد . مفهوم خندیدن با گریستن و پیروزی با شکست تجلی می یابد . عدم وجود مصائب در زندگی ، انسان را رفته رفته نحیف و افسرده می سازد واز بین می برد .

بنابراین در مواقعی نیز باید اجازه داد تا گونه هایمان شبنمی گردند و ترانه قلبمان را به اجبار عوض نکنیم . در طبیعت زندگی ، ترانه های غم انگیز و شاد آن در کنار یکدیگرند و مصیبت به آینده لطافت می بخشد ، آدمی را قدرتی بی کران هدیه می دهد و شادمانه زیستن را به ارمغان می آورد .

از سویی دیگر ، با تعدیل نگرش ذهنی ، با برداشتن گام هایی راسخ و استوار در طی این سیمینه مسیر ، با پذیرش و باور اکنون و عاشقانه دوست داشتن و شکرگزاری از معبود پر شکوه عالم هستی ، آن خواستنی ترین حادثه زندگی ، می توان گونه ای از آن پردیس جاودانه را که انتظار همه عاشقان الوهیت است ، در این بستر خاکی نیز تجربه کرد . که همانا مقصود خالق کاینات هم ، چنین بوده است !

نیک اندیشی و اتحاد نفس خویشتن با ذات و جوهره پرجلال هستی ، سیرتی مجنونانه می طلبد و نیروی کسب آن در روح سراسر بندگان گیتی ماوا گزیده است . زیبا و مقدس آن روز که نه برخی ، بلکه تمامی مخلوقات عالم طریقت بهره مندی از این نیروی گوارا را بیابند .

شبانگاه ، پیش از آنکه به خواب روی ، پنج مرتبه این عبارت را بر زبان آور :

خدایا ! یاریم ده تا نهایت بهره را از قوه تفکر ی که به من عطا فرمودی ببرم و به غایت مطلوب رسم.