فلسفه آفرینش
انسان همان نطفه و خون نیم بندیست که خداوند او را در تاریکی های رحم مادر قرار داد تا به صورت جنین درآید .سپس کودکی شیر خوار شد،بزرگ وبزرگتر شده تابه نوجوانی رسید.سپس اورا دلی فراگیر،زبانی گویا و چشمی بینا عطا فرمودتاعبرت هارا درک کند وازبدی ها بپرهیزد. آنگاه ،که جوانی در حد کمال رسید وبر پای خویش استوار ماند، ازخدا روی گرداند،درهوا پرستی غرق شدو سرمست شادمانی دنیا شد ،هرگز نمی پندارد که شاید مصیبتی پیش آید. ناگهان سرمست و مغرور دراین آزمایش چند روزه مرگ او فرا میرسدواوراکه در دل بد بختی ها ، اندکی زندگی کرده و آن چیزهایی را که ازدست داده ،چیزی به جای آنها به دست نیاورده، واجباتی را که ترک کرده ،قضایش را به جا نیاورده ... وحال درد مرگ اورا فرا گرفته و روزهایش در حیرت و سرگردانی، وشب هایش با بیداری و نگرانی می گذرد.
فلسفه مرگ ای مردم! دنیا سرای گذر وآخرت سرای جاوید است . پس از گذرگاه خویش برای سر منزل جاودانه توشه بر گیرید ونا فرمانی و گناه نکنید. پیش از آنکه بدن های شما ازدنیا خارج گردد ،دل هایتان را خارج کنید. شما را در دنیا آزموده اند و برای غیر دنیا آفریده اند. کسی که بمیرد مردم می گویند:(چه باقی گذاشت؟)اما فرشتگان می گویند:(چه پیش فرستاد؟) مقداری از ثروت خودرا بفرستید تا در نزد خدا باقی ماند، وهمه را برای وارثان مگذارید که پاسخگویی آنها بر شما واجب است. آگاه باشید! که فاصلهء نگاه مرگ بر شما کوتاه،وگویا چنگال هایش را درجان شما فرو برده. کارهای دشوار دنیا، مرگ را از یادتان برده،پس پیوند های خودرا بادنیا قطع کنید و از پرهیز کاری کمک بگیرید.
فلسفه زندگی بندگانی که بادست قدرتمند خدا آفریده شدند و بی اراده خویش پدید آمدند ،روزی به تنهایی سر از قبر بیرون می آورند وبرای گرفتن پاداش به دقت حسابرسی می گردند ... دراین چند روزه دنیا به آنها مهلت داده می شود تا در راه صحیح قدم بردارند و راه نجات نشان داده شده تارضایت خدارا بپیمایند . خدا رحمت می کند بنده ای را که آرزوهای دروغین را طرد، استقامت را مرکب خود قرار دهد و تقوا را زاد وتوشه روز مردن گرداند.در راه روشن هدایت قدم بگذاردواز راه روشن هدایت فاصله نگیرد. ای بندگان خداوند !چند روز زندگی را غنیمت شمارید وپیش از اینکه مرگ شما فرا رسد خود را آماده سازید، واز اعمال نیکو، توشه آخرت برگیرید.